Nie, ona nie była doskonała, żaden człowiek nie jest ani nigdy nie będzie, a wiele zostało niezrobione w na little dutch puppe stępstwie brytyjskiego imperializmu. Ale pokazała drogę, lepszą drogę i my, Dobrzy Ludzie Ziemi, powinniśmy uważać. Czekają nas straszne problemy. Zniszczenie nuklearne nigdy nie było bliżej dzikiego szaleństwa Putina. To taki człowiek zdolny do naciśnięcia guzika, tak samo jak Trump. A jeśli wojna nuklear barbie traumvilla na nas nie dopadnie, to globalny kryzys żywnościowy, który Putin rozpoczął swoją zemstą wojną, zabije miliony ponad setki tysięcy, które już zabił swoją szaloną wojną.
Ostatnim synchronicznym wątkiem, który uderzył mnie, jest śmierć i pochób królowej Elżbiety II. Śmierć to koniec wstydu. To koniec podróży przez życie. Jest to koniec historii tej osoby, tego, co ta osoba zrozumiała, poznała, czuła, ceniła lub gardziła, kochała, pielęgnowała, nienawiściła i jak pogodziła różnice i konflikty. Jak poruszamy się w naszym życiu, wszystko, co poznajemy i kochamy, kończy się ze śmiercią.
When we as the people of Ea stoffpuppe rth can no longer unite under a common cause, let suppose this is the continuation of a habitual planet conducive for life, then we will simply rip apart the fabric of society necessary to met the challenges of this century. Queen Elizabeth II played a role. She knew she was a symbol of stability, of hope, of continuity and the ability of her people to endure the tough times as well as enjoy the good times. Lacking such role models, symbols of strength, virtue, and compassion, it is easy to fall prey to our own thoughts of competition, revenge, vengeance, hate.
Dla każdego, kto stracił ukochaną osobę, uroczystość pochówku królowej Elżbiety II była wzruszająca i pełna bogatej symboliki i piękności. Wielu opłakuje jej śmierć i wielu mówi, że czas królewskich się skończył. Ale my jako ludzie Ziemi nigdy nie potrzebowaliśmy symbolicznej roli, jaką królowa Elżbieta II odgrywała przez ponad siedemdziesiąt lat pilniej. Rozpadamy barbie meerjungfrau się pod ciężarem nowoczesnych niedogodności, złożoności i zamieszania. Tracimy nasz wewnętrzny ster, nasz zbiorowy kompas moralny.
Uważam, że Bion doszedł do świadomości, że prawdziwe \"myślenie\" ("praca marzeń alfa\" wzdłuż wymiarów \"L, H i K\") jest nieświadomym, jeśli nie wstępnie świadomym czynem i że to, co normalnie nazywamy \"myśleniem\" (zastosowanie współrzędnej i abscyzy \"siatki\") jest naprawdę \"myśleniem po\". "Poprzez ponowne połączenie psychoanalizy z metafizyką i ontologią (egzystencjalizmem), Bion perforował mistykę ontycznego \"obiektywizmu\" ukrytego w logiczno-pozytywistycznej, deterministycznej nauce i ujawnił swoją własną, niespodziewaną mitologię – jej absolutną zależność od danych zmysłowych.
